Op de Nijmeegse Radboud Universiteit zijn maandag zes pro-Palestina activisten door de politie gearresteerd. Het universiteitsbestuur heeft aangifte van vernieling gedaan. Twee arrestanten zouden medewerkers van de universiteit zijn, onder wie de veelbesproken docent Harry Pettit. Nu Israël de laatste slagen toebrengt aan Hamas en Hezbollah is de vraag wat de activisten in het Westen na veertien maanden oorlog met hun demonstraties hebben bereikt.
Volgens de Gelderlander kreeg de politie maandagmiddag een melding van vernielingen op de universiteit. Het zou onder meer gaan om het barricaderen van de deuren van de theaterzaal. Net als andere universiteiten in Nederland heeft de Radboud Universiteit het afgelopen jaar te maken gekregen met veel demonstraties, verstoringen en vernielingen door de pro-Palestina activisten. Zo hebben gemaskerde actievoerders in Nijmegen eerder de toegang tot de universiteit gebarricadeerd met meubilair en printers en zijn gangen beklad met verf en leuzen.
Geplunderd
Op de Universiteit van Amsterdam (UvA) is er vorig jaar november voor ruim vier miljoen euro vernield aan straten, meubilair, schilderijen, beeldschermen, koffieautomaten en beveiligingscamera’s. In mei werd het universiteitsgebouw Roeterseiland (UvA) geplunderd en werden televisieschermen en computers kapot geslagen.
In Groningen moesten de ramen en muren van de universiteitsbibliotheek het ontgelden, op Erasmus Universiteit in Rotterdam werd voor een ton vernield met het bekladden van muren en het slopen van het grote scherm op de Erasmus Plaza. In Amsterdam moesten ook het Paleis op de Dam en de hoofdingang van hotel-platform Booking.com het ontgelden met rode verf.
Rijksmonument
Bij de gebouwen van de TU Delft werden leuzen gekalkt op muren en deuren. Ook de deuren van de aula, dat een rijksmonument is. Het bestuur van de TU schatte de schade op ’minstens een ton’. Tegenover het AD verbaast een van de demonstrerende studenten zich over de inventarisatie door het bestuur: „Ik vind het gek dat de universiteit zo’n groot punt maakt van vernieling, gezien de TU Delft zelf veel meer vernieling aanricht in Gaza, door bijvoorbeeld met Lockheed Martin samen te werken aan de F-35.”
De aanvoerder van veel bezettingsacties op de Radboud Universiteit is de Britse docent sociologische geografie Harry Pettit. Voor hem liggen lesgeven en politiek activisme in elkaars verlengde. Volgens een studente in het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is Pettit ’behoorlijk geradicaliseerd’. Zo vindt hij dat Nederland een ’politiestaat’ en een ’fascistisch land’ is. De studente noemt het ’heel bizar’ dat Pettit nog steeds mag lesgeven op de universiteit.
Lesgeven is voor deze docent ook het uitnodigen van de voorman van de Europese tak van Samidoun, Mohammed Khatib. Samidoun is een verboden organisatie in Duitsland, Canada en de VS, omdat het warme banden onderhoudt met terreurorganisatie het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina. Khatib is – net als Pettit – voor het verdwijnen van de staat Israël en vindt de slachtpartij van Hamas op 7 oktober 2023 op Israëlische burgers ’een normaal antwoord op een koloniaal bewind’.
Wat Pettit voor de Radboud Universiteit is, is docent Martijn Dekker voor de Universiteit van Amsterdam. In een uitgebreid Parool-interview deze week vertelt Dekker dat actievoeren een levensbehoefte is, zoiets als eten en drinken. Hij heeft al twintig keer met Extinction Rebellion op de snelweg gestaan en was het afgelopen jaar intensief betrokken bij de pro-Palestina demonstraties op de UvA. ’Door in actie te komen blijf ik zelf overeind’, aldus Dekker.
Terreuraanslagen
Wat voor de hele pro-Palestina protestbeweging geldt, geldt ook voor Dekker: niet de terreuraanslagen van Hamas op 7 oktober brachten hem in beweging, maar het antwoord van Israël. Dat maakte hem ’boos en bang’.
Dat er aan zijn universiteit voor miljoenen euro’s schade is aangericht en dat UvA-medewerkers doodsbang waren voor de gewelddadige activisten laat Dekker zo goed als koud. De angst onder medewerkers wil hij ’niet bagatelliseren’ en de schade is misschien ’strategisch niet handig’, maar moreel niet verwerpelijk.
Zie daar het nihilisme van deze beweging. Enerzijds een hoge moraal pretenderen over geweld en menselijk lijden en tegelijkertijd geweld legitimeren en zelfs aanmoedigen als hen dat uitkomt bij protestacties en bij het legaliseren van de Hamas-terreurdaden op 7 oktober. Daarmee ontdoen de activisten zichzelf van de geloofwaardigheid te strijden voor een rechtvaardige zaak en resteert alleen de genocidale droom van een wereld zonder Israël. Om dat te bereiken omhelzen zij Hamas, Hezbollah en Iran, die van precies hetzelfde dromen en iedereen beloven tot de totale vernietiging over te gaan wanneer zij Israël militair de baas zullen zijn.
Intimidaties
Wat hebben alle demonstraties, verstoringen, intimidaties, sit-ins, kampementen en vernielingen tot nu opgeleverd? Niets. Universiteiten, bedrijven, gemeenten en de nationale overheid hebben de banden met Israël niet verbroken. En ook al hadden ze dat gedaan, dan nog zou het niets hebben uitgemaakt voor de Palestijnen en voor het voortbestaan van Israël.
Het contrast kan niet groter. In Gaza zien we het lijden van de Palestijnse bevolking en de moed van Israëlische dienstplichtigen in hun grondgevechten met Hamas. En op Nederlandse universiteiten blazen karakterloze activisten demonstraties af als er ’teveel politie’ aanwezig is, omdat hen dat ’een onveilig gevoel’ geeft.
Het liefst verschuilen zij zich anoniem achter een sjaal, roepen ze gedwee de slogans na en vieren ze hun vernielzucht bot op computerschermen en kantinemeubilair. Applaus is er van docenten als Harry Pettit en Martijn Dekker. Zij hebben blijkbaar geen berisping of ontslag te vrezen. ’Ik heb een vast contract en ben een geprivilegieerde witte man’, schampert docent Dekker in het Parool over zijn werkgever.
Afgesneden van geld en wapens
Nee, gelukkig loopt de geschiedenis geheel buiten deze narcistische would-beguerrilla’s om. Israël heeft de leiding van Hamas en Hezbollah onthoofd en hun wapenopslag, tunnels en communicatiekanalen opgeblazen. Met het verdrijven van dictator Bashar al-Assad zijn deze terreurorganisaties afgesneden van geld en wapens uit Iran.
Dat zal leiden tot het einde van Hamas en Hezbollah als bedreiging voor Israël. Dan kan er begonnen worden met de wederopbouw van Gaza en ontstaat er een nieuwe kans voor Palestijnen en Israël om samen te werken aan vrede, veiligheid en een deels gezamenlijke toekomst. Daar hebben de wezenloze activisten niets aan bijgedragen.
Deze column verscheen op 18 december 2024 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties