’Discriminatie heeft een gezicht gekregen’ sneerde vertrekkend NSC-Tweede Kamerlid Femke Zeedijk op de valreep richting premier Dick Schoof. Het andere opgestapte NSC-Kamerlid Rosanne Hertzberger verklaarde dat er ’volstrekt ongepaste uitspraken zijn gedaan, zowel voor als achter de schermen van deze regering.’ Welke ongepaste uitspraken kregen we ook van haar niet te horen. De voormalige volksvertegenwoordigers deden alsof concrete en zwaarwegende motieven tot hun vertrek hebben geleid, maar wat we zien is politiek amateurisme van twee onversneden opportunisten.
In hun verklaring beklaagt Zeedijk zich over het kabinet. ’We zien teveel eindeloze verontwaardiging over elkaar, terwijl we juist verbinding nodig hebben.’ Daar was het toverwoord weer waar politici maar geen genoeg van krijgen: verbinding. Diepgaande meningsverschillen en gecompliceerde gevoelens in de samenleving moeten bezworen worden met instant gemeenschapszin. En iedereen die weigert of vergeet op te roepen tot verbinding ’polariseert’ de samenleving.
Onmiddellijk vertrek uit de NSC-fractie
Met haar onmiddellijke vertrek uit de NSC-fractie laat Zeedijk niet alleen de kiezers en haar partij in de steek, maar ontslaat Zeedijk zichzelf van haar eigen opdracht om mensen te verbinden. Er was genoeg werk voor haar, zowel binnen de NSC-fractie als in contact met de collega’s van andere partijen. Maar nee, Zeedijk piept er tussenuit en geeft de premier een trap na. Met ’discriminatie heeft een gezicht gekregen’ levert Zeedijk zelf nog een aanzienlijke bijdrage aan het teveel aan ongefundeerde verontwaardiging.
Want de vertrokken staatssecretaris Nora Achahbar sprak in haar eigen verklaring niet van discriminatie. Sterker, zij benadrukte dinsdag dat er binnen het kabinet helemaal nooit sprake is van discriminatie of racisme. Net als NSC-fractievoorzitter Nicolien van Vroonhoven dat eerder deed. Maar Zeedijk zet de beschuldiging door en misbruikt de Marokkaanse afkomst van de staatssecretaris voor haar eigen verhaal.
Geen discriminatie of racisme in dit ’extreem-rechtse’ kabinet. Jammer voor Rob Jetten, Frans Timmermans en voor de rest van de hijgerige oppositie die bloed roken. Zij eisten op hoge toon – maar tegen beter weten in – notulen van het kabinetsberaad op. Maar vooral jammer voor Hertzberger en Zeedijk. Zij logen over wat er wel of niet gezegd was voor eigen gewin.
Beeldvorming
Wat duidelijk wordt is dat Zeedijk helemaal niet geïnteresseerd is in Achahbar en het kabinetsberaad. Het gaat haar om het bééld dat alle roddel en achterklap in de media ervan gemaakt hebben. Zo past het beter in de ’voor haar belangrijke waarde, dat we diversiteit moeten vieren.’ Er is een ’vrouwelijke staatssecretaris van Marokkaanse komaf’ opgestapt en dat ’schetst het beeld alsof zo iemand niet welkom is en niet zou kunnen functioneren’, aldus Zeedijk.
Het gaat haar niet om de feiten, maar om de beeldvorming. Het is een denigrerend beeld van Nora Achahbar dat Zeedijk helemaal zelf verzint en inzet om haar aftocht te rechtvaardigen.
Hele kabinetsploeg verdacht
Ook het vertrek van Rosanne Hertzberger uit de NSC-fractie is geen toonbeeld van welgemanierdheid. Zij beschuldigt leden van het kabinet de ’basale normen van fatsoen, beschaving en omgangsvormen te schenden.’ Daarbij noemt zij geen namen of rugnummers en maakt zo de hele kabinetsploeg verdacht, inclusief de bewindslieden uit haar eigen partij. Ook Hertzberger laat de NSC-kiezers en haar partij in de steek, maar ook de parlementaire enquête corona.
Het was bekend dat de samenwerking met de PVV Zeedijk en Hertzberger vanaf het begin zwaar op de maag heeft gelegen. Door vrienden en kennissen voortdurend medeverantwoordelijk gehouden te worden voor het ’normaliseren van de PVV’ moet pijnlijk voor ze zijn geweest. Het was zoeken naar een moment om te gaan.
En een beter moment dient zich vermoedelijk niet meer aan. Premier Dick Schoof zoekt nieuw vertrouwen voor zijn ploeg, maar het kabinet is wankel. De kans dat zijn regering voortijdig valt is aanzienlijk. En wat dan? Nieuwe verkiezingen?
Drie zetels voor NSC in de peilingen
NSC heeft twintig zetels in de Tweede Kamer, maar is in de peilingen teruggezakt naar drie zetels. De jonge onervaren partij lijdt zwaar onder de afwezigheid van zijn oprichter Pieter Omtzigt. Hij is nog altijd officieel de partijleider, maar de twijfel is groot of hij ooit nog fulltime in die hoedanigheid naar Den Haag zal terugkeren. Zaterdag beleeft NSC een partijcongres in Nieuwegein. Of Omtzigt daarbij aanwezig zal zijn is onduidelijk.
Zeedijk en Hertzberger verlaten een zinkend schip. Zij sorteren voor op een kabinet dat valt en waar mogelijk nieuwe verkiezingen op volgen. Nieuwe verkiezingen zouden voor hun beiden het einde van het Kamerlidmaatschap zijn. Nu stappen ze zelf op en laten zich erop voorstaan dat ze niet langer de samenwerking met de PVV kunnen verdragen. Daarbij beroepen zij zich uiteraard op hun eigen fatsoen en goede omgangsnormen.
Zo kunnen deze gewezen Kamerleden hun vrienden en kennissen weer eens recht in de ogen te kijken. Beeldvorming is alles voor ze. Achterbaks opportunisme heeft deze week twee gezichten.
Deze column verscheen op 20 november 2024 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties