’Israël begint oorlog tegen Hezbollah’, kopte de Volkskrant toen de eerste munitiedepots en raketinstallaties van Hezbollah in Libanon deze week door Israël werden opgeblazen. De aanval op Hezbollah-leden via piepers en portofoons kwalificeerde de krant eerder als een ’meedogenloze actie met een gevaarlijk precedent’. Trouw voerde een ethicus op die deze Israëlische actie een ’terreurdaad’ en ’immoreel’ noemde.
Het Britse SkyNews oordeelde dat Hezbollah niet eerder ’zó geprovoceerd is door Israël’ en nu ’wordt verleid om al zijn vuurkracht te gebruiken’. De NOS richt zich vooral op de ’enorme gevolgen van de Israëlische aanvallen’ voor de burgerbevolking in Libanon en in de Europese en Amerikaanse steden manifesteren zich al de eerste ’solidariteitsdemonstraties’ voor Hezbollah.
De boodschap in verschillende media en op straat is onveranderd sinds 7 oktober: Israël provoceert en escaleert en het terreurtrio Hamas, Hezbollah en Iran kan niet anders dan terugslaan. Sinds de pogrom van Hamas op 7 oktober vorig jaar tegen de inwoners van de kibboetsen en de dansende jongeren op een festival in het zuiden van Israël is de onderverdeling tussen goed en kwaad in deze oorlog even vals als hardnekkig.
De reactie van Israël op de aanval van Hamas is ’buitenproportioneel’, is er talloze keren geschreven. Om niet te zwijgen van de leus ’Israël pleegt genocide in Gaza’. En ook al gehoord: ’Israël is dat ook van plan in Libanon’. En verder natuurlijk ’Israël blokkeert een staakt-het-vuren’ en ’Israël wil een grote oorlog in de hele regio’. Deze aannames zijn al een jaar dagelijks in de aanbieding en voeden het anti-Israëlsentiment op universiteiten en nieuwsredacties.
Cynische kijk van Hamas
Tegenover ’het kwaad’ Israël staan de slachtoffers. Ontegenzeggelijk is het leed onder de bevolking van Gaza groot. Dat leed heeft de Hamas-leiding bij haar volle verstand over hen afgeroepen met de terreuractie van 7 oktober. De leiding van Hamas heeft bij herhaling gezegd dat grote aantallen Palestijnse slachtoffers goed zijn voor de Palestijnse zaak. Deze zwarte en cynische kijk op mensenlevens brengt Hamas ook in de praktijk door scholen, ziekenhuizen en woningen te gebruiken voor munitieopslag en als lanceerlocaties voor raketten richting Israël.
Maar Israël wordt verantwoordelijk gehouden voor alle slachtoffers en schade in Gaza. Bij de roep om een staakt-het-vuren gaat het immer om diplomatieke druk op de regering van Israël, maar nooit over druk op Iran en Qatar (waar de leiding van Hamas jarenlang bivakkeerde) om Hamas, met het vrijlaten van Israëlische gijzelaars, tot een wapenstilstand te dwingen.
Ook in het noorden aan de grens met Libanon is het ’Israël dat escaleert’ en ’een oorlog begint tegen Hezbollah’. Er wordt voorbijgegaan aan de achtduizend raketten die Hezbollah al sinds 8 oktober heeft afgevuurd op Israël, aan de twaalf voetballende kinderen die door een raket van Hezbollah werden gedood en aan de lange lijst van andere provocaties die op het conto van deze terreurorganisatie staat.
Totale vernietiging van Israël
Na de laatste oorlog tussen Israël en Hezbollah in 2006 beval VN-resolutie 1701 de ontwapening en terugtrekking van Hezbollah uit Zuid-Libanon. Het tegenovergestelde is gebeurd. Hezbollah heeft zich verschanst dicht tegen de grens met Israël. De paramilitaire organisatie beschikt over een leger van 30.000 tot 50.000 man, een arsenaal van 150.000 raketten en een uitgebreid tunnelnetwerk. Dit alles om in te zetten tijdens ’de grote oorlog tegen Israël’. Over het einddoel is het manifest van Hezbollah uit 1985 glashelder: de totale vernietiging van de staat Israël.
Maar volgens de ethicus in Trouw vormden de mannen van Hezbollah die werden getroffen door ontploffende piepers en portofoons, ’geen direct gevaar voor Israël’. Andere commentatoren en politici vragen zich bezorgd af of Israël zich wel aan het oorlogsrecht houdt tegenover deze meedogenloze organisatie, die een dodelijke reputatie heeft hoog te houden.
Hezbollah vocht in de Syrische burgeroorlog met Iran en Rusland mee aan de zijde van de Syrische dictator Bashar al-Assad. De terreurorganisatie is medeverantwoordelijk voor ruim 500.000 burgerdoden in buurland Syrië. Geen vragen over genocide?
Hamas en Hezbollah voeren uit wat Iran wil.
Even meedogenloos is Hezbollah bij het uit de weg ruimen van politieke tegenstanders in eigen land. Het Libanontribunaal in Leidschendam oordeelde in 2020 dat vier mannen uit de gelederen van Hezbollah in 2005 de aanslag op de soennitische premier Rafik Hariri (en 21 anderen) hebben uitgevoerd. De opdracht voor de moordaanslag moet van hogerhand zijn gekomen.
Net als Hamas zet Hezbollah met terreur en raketten de veiligheid van gewone burgers in Gaza, Libanon en Israël op het spel. De vazallen van Iran voeren uit wat Teheran met de regio wil en dat is de vernietiging van Israël. Voor Israël is sinds 7 oktober de oorlog met zijn vijanden al lang geëscaleerd. Het gaat erom wie er in de escalatie boven ligt. Dat is op dit moment Israël.
Om te kunnen samenleven, moet de regio zich bevrijden van Hamas en Hezbollah. De onttakeling van beide terreurnetwerken door Israël op dit moment is ook in het belang van de Palestijnen en Libanezen.
Deze column is gepubliceerd op 25 september 2024 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties