Joe Biden is ongeschikt

Gepubliceerd op 22 september 2021 om 15:30

De Verenigde Staten en hun coalitiepartners, waaronder Nederland, zijn weg uit Afghanistan. De Amerikanen laten voor 85 miljard dollar aan militair materieel achter in handen van de Taliban. Dat kán niet de bedoeling zijn geweest. President Joe Biden heeft als opperbevelhebber een ongekend kostbare militaire blunder begaan, die nog veel duurder kan uitvallen.

De haast bij het vertrek van de Amerikanen heeft de Taliban een indrukwekkende militaire uitrusting opgeleverd. Die maakt van de nieuwe machthebbers in Kabul in één klap een van de best bewapende regimes in de regio. De lijst met hoogwaardig materieel is lang en doet elke militair, veteraan, president en belastingbetaler pijn aan de ogen.

Een kleine greep. Het gaat om meer dan tweehonderd vliegtuigen en helikopters, 75.000 (gepantserde) voertuigen, 169 tanks, 162.000 radio’s, 176 stuks artillerie, 600.000 machinegeweren en pistolen en 16.000 nachtkijkers.

En als klap op de vuurpijl bezitten de Taliban nu ook de biometrische apparatuur waarop vingerafdrukken, oogscans en andere persoonlijke gegevens staan van Afghanen die coalitietroepen de afgelopen twintig jaar hebben bijgestaan. Dit betekent dat iedere Afghaan die de Amerikanen heeft geholpen bij hun strijd tegen de Taliban, nu te vinden is. Ik vrees dat we ons geen illusies hoeven te maken over het lot van deze mensen.

Niet al het materieel zal onmiddellijk te gebruiken zijn door de manschappen van de Taliban. Zo vereist het besturen van de 33 Black Hawk-helikopters een gedegen Amerikaanse opleiding. Dat geldt voor meer materieel. Maar met de 22.000 Humvee-pantservoertuigen, de honderdduizenden machinegeweren, de trucks en met alle munitie zullen de Taliban onmiddellijk uit de voeten kunnen.

Het is denkbaar dat buurland Pakistan een handje wil helpen met technische bijstand om het hoogwaardige materiaal operationeel te krijgen. Of dat Rusland en China de Taliban aanbieden het Amerikaanse wapentuig beter te leren begrijpen, om tegelijkertijd ook hun eigen nieuwsgierigheid te bevredigen. Tenminste als het materieel in handen van de Taliban blíjft.

Dat is de vraag, omdat de wapenvoorraad de terreurambities van IS ook goed van pas kan komen. Het is niet ondenkbaar dat de Amerikaanse wapens door IS ingezet worden voor terreuracties in Europa en de Verenigde Staten zelf.

Kortom, zoals de chaotische evacuatie van de afgelopen twee weken nooit de bedoeling geweest kan zijn, zo kan dit afscheidscadeau van 85 miljard dollar aan de Taliban geen onderdeel zijn geweest van een vertrekplan van de Amerikanen. De grote vraag is nog steeds: was er wel een plan?

De wens van de Amerikanen om na twintig jaar uit Afghanistan te vertrekken werd onder Democraten en Republikeinen breed gedragen. In februari 2020 sloot de Trump-regering met de leiding van de Taliban in Doha (Qatar) een akkoord: geen plek voor Al-Qaeda in Afghanistan en vrede in ruil voor vertrek.

Het verwijt van Biden aan zijn voorganger is altijd geweest, dat hij met handen en voeten gebonden was aan die deal, maar dat is niet waar. Voor de Amerikanen zat er een ontsnappingsclausule in: als het vredesoverleg tussen de Taliban en de Afghaanse regering zou mislukken, waren de VS niet meer gebonden aan het akkoord.

Het vredesoverleg mislukte, maar de Biden-regering hield vast aan het vertrek. Al werd dat verplaatst van mei naar eind augustus. Bij langer blijven moesten er opnieuw Amerikaanse militairen worden ingevlogen. Biden besloot: dat doen we niet.

Het is zeer de vraag of de Taliban zich überhaupt aan een akkoord hadden gehouden, wetende dat de Amerikanen na twintig jaar schoon genoeg hadden van de hele missie en niets liever wilden dan wegwezen.

Maar wat onder het opperbevel van Biden vooral opvalt, is hoe de operatie ’weg uit Afghanistan’ zich in de verkeerde volgorde ontrolt. Hij liet de Amerikaanse militairen hun bases verlaten met achterlating van het militaire materieel. Daarbij verloren de Afghaanse regeringstroepen de logistieke ondersteuning van de Amerikanen die zij nodig hadden tegen de oprukkende Taliban. Militaire ondersteuning die ook niet meer beschikbaar was bij de evacuatie van veel burgers en ambassadepersoneel.

Het vertrek van de troepen had prioriteit en de rest was van latere zorg. Een volgorde die heeft geleid tot de razendsnelle opmars van de Taliban, de chaos bij het vliegveld van Kabul, een onbekend aantal Amerikanen dat is achtergebleven in Afghanistan en een enorm wapenarsenaal in handen van de vijand.

Joe Biden is eindverantwoordelijk voor deze rampzalige operatie. Volgens de New York Times heeft hij meerdere malen waarschuwingen van zijn inlichtingendiensten in de wind geslagen. Ik kan me voorstellen dat er in de top van de Democratische Partij inmiddels twijfels zijn of Biden wel opgewassen is tegen de werkdruk van het ambt.

De man maakt een vermoeide en verslagen indruk. Op persconferenties leest hij meestal alleen een verklaring voor. Daarna draait hij zich om, loopt weg en negeert de vragen van journalisten. De enkele keer dat hij wel bereid is vragen te beantwoorden, gaat hij een lijstje met namen af die door zijn woordvoerders is samengesteld. En hij stapelde fout op fout in Afghanistan, met alle dramatische gevolgen van dien.

De milde kritiek die Biden op Amerikaanse nieuwskanalen en in kranten krijgt, steekt schril af tegen de hysterische jacht op missers die zijn voorganger ten deel viel. Donald Trump was in de eerste zes maanden al duizendmaal ongeschikt verklaard.

Alles, maar ook echt alles, was beter dan Trump. Dat is geen dynamiek waaruit een goede president tevoorschijn komt. Joe Biden is ongeschikt voor deze zware baan, maar wie durft dat in zijn omgeving al hardop te zeggen?

 

Deze column is gepubliceerd op 1 september 2021 in De Telegraaf

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.