De kans is groot dat u op vakantie bent en even uitrust van de ingewikkelde samenleving waarin u normaal gesproken vertoeft. Ingewikkeld, omdat er voortdurend nieuwe etiketten verschijnen voor de mensen om u heen. En van u wordt niet alleen verwacht dat u het etiket van uw medemens kent, maar ook dat u zich respectvol opstelt conform de laatste update van het identiteitsdebat.
Zo zien we deze week dat de Nederlandse politie de regenboogkleuren in alle logo’s heeft verwerkt en dat daarbij het nieuwste ontwerp van de regenboogvlag is gebruikt. Aan de bestaande kleuren zijn toegevoegd zwart, bruin, lichtblauw, lichtroze en wit. Zij moeten transgenders, zwarte mensen, personen van kleur en mensen die gestorven zijn aan aids of leven met hiv representeren.
De Pride-week is sowieso aanleiding om extra uit te pakken met gender-identiteiten. Op websites en in kranten kom ik verhalen tegen van mensen die ’non-binair’ zijn. Zij voelen zich man noch vrouw of van allebei een beetje.
In twee kranten las ik het verhaal van een en dezelfde personal coach die ’non-binair’ is en zich nergens erkend voelt. De coach wil aangesproken worden met de voornaamwoorden die en diens, maar dat gebeurt vrijwel nooit. Boven aan de uitnodiging voor de coronavaccinatie stond ’Geachte heer/mevrouw’.
Je kunt denken dat deze aanhef het geslacht in het midden laat, maar bij de coach knaagt het gebrek aan erkenning. De acceptatie van zijn gender gaat de coach nu middels een rechtszaak afdwingen bij de Nederlandse Staat.
Om u te helpen de verschillende identiteiten op de juiste wijze aan te spreken en iedereen zoveel mogelijk een onveilig gevoel te besparen, zal uw werkgever u na de vakantie mogelijk opwachten met een training of cursus rond de thema’s diversiteit, inclusie en onbewuste vooroordelen.
Zowel in de publieke als in de private sector zijn de hr-managers van mening dat deze thema’s onmisbaar zijn voor de juiste maatschappelijke reputatie.
Daarmee hebben zij een onverzadigbare markt gecreëerd voor cursussen die pretenderen de werkende klasse te onderwijzen in zaken als ’omgaan met andere culturen op de werkvloer’, ’inclusiever communiceren’ en ’de grote gevolgen van onbewuste vooroordelen’.
Deze trainingen zijn overal online te vinden en vrijwel iedereen kan ze geven. De bureautjes schieten als paddenstoelen uit de grond om aan de grote vraag te voldoen.
Overheden, instellingen en bedrijfsleven reserveren gezamenlijk miljoenen euro’s voor de cursussen. De bestemming van het geld heeft een hoge prioriteit.
De gemeente Amsterdam zit er – mede door corona – financieel slecht bij, maar na de vakantie zullen de gemeentelijke ambtenaren worden getrakteerd op een cursus ’inclusiever taalgebruik’. Daarbij zullen zij gewezen worden op taal die gender, mensen met een bepaalde huidskleur, afkomst, handicap of geloof buitensluit.
In de reclameteksten van de diversiteitsbureaus draait het allemaal om bewustwording. Moeder van alle trainingen is het leren herkennen van onbewuste vooroordelen. Hoe ingesleten zijn patronen van racisme en discriminatie dat je er zelf geen benul van hebt?
De methode om die verborgen vooroordelen naar de oppervlakte te krijgen is de Implicit Association Test (IAT), ontwikkeld door een groep gerespecteerde wetenschappers aan de Harvard Universiteit.
De test evalueert de reactietijd waarbinnen iemand concepten als ’zwart’ en ’wit’ associeert met woorden als ’goed’ en ’slecht’. Een persoon die sneller een zwart gezicht koppelt aan een negatief woord dan een wit gezicht aan hetzelfde woord is, volgens de methode, vooringenomen op huidskleur. Die vooringenomenheid heeft z’n weerslag op het leven van alle dag, ook al is deze persoon zich van geen kwaad bewust.
In Amerika bestaat deze test sinds 1998 en doet daar nog altijd dienst als standaardmethode in de speurtocht naar onbewuste vooroordelen. Ook in Nederland en andere Europese landen gaan de testen als warme broodjes over de toonbank. De dood van George Floyd heeft de belangstelling voor de Harvard-methode een extra boost gegeven.
Dat is een opmerkelijke gang van zaken, omdat de betrouwbaarheid van de test al een paar jaar zwaar onder vuur ligt. En niet van de minsten. Zelfs de bedenkers van de methode – de sociaalpsychologen Mahzarin Banaji en Anthony Greenwald – geven toe dat de test niet accuraat blijkt.
Op twee punten zakt de test door het ijs. Ten eerste voorspelt de test niet iemands vooringenomen handelen. Dus als er uit de test een negatieve associatie met zwart rolt, blijkt nog niet dat de testpersoon mensen met een zwarte huidskleur anders behandelt. En ten tweede blijkt dat de test andere uitkomsten geeft als mensen ’m vaker doen.
Inmiddels hebben miljoenen Amerikanen en honderdduizenden Europeanen de test op ’verborgen vooroordelen’ gedaan en er zullen er nog velen volgen. Want de erkenning van de bedenkers van de test, dat hij niet doet wat hij belooft – en in feite waardeloos is – stamt al uit 2015.
Dat heeft het verbond van hr-managers en de diversiteitsindustrie er niet van weerhouden al die werknemers aan een onbruikbare cursus met valse uitkomsten te onderwerpen. En ook na uw vakantie zullen zij werkend Nederland voorhouden dat een betere samenleving dan misschien wel een ingewikkelde samenleving is, maar dat reputatie en zinvol werk nou eenmaal twee verschillende dingen zijn.
Deze column verscheen op 4 augustus 2021 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties