Het gebeurt allemaal in een paar dagen tijd. De Horizon Colleges in Alkmaar, Heerhugowaard, Hoorn en Purmerend schaffen het Sinterklaasfeest af omdat het ’te weinig inclusief’ zou zijn. Het gemeentebestuur van de hoofdstad stopt met de verkiezing van de Amsterdammer van het Jaar, omdat het evenement niet over gendergelijkheid, culturele identiteit of koloniaal verleden gaat. En matrassenfabrikant Emma cancelt influencer Maxime Meiland, omdat zij geen stelling neemt tegen islamkritische uitspraken van haar moeder.
De nieuwe moraal rukt op en het gaat hard. Twee belangrijke redenen voor die snelheid: het is lastig vechten tegen goede bedoelingen (zoals compassie, respect en verbinding) en conformeren aan de nieuwe zedenleer lijkt veiliger dan bezwaar maken.
De bestuursvoorzitter van de Horizon Colleges Anja Grootoonk schrijft in haar mail aan personeel en studenten: ’Saamhorigheid is waar we als Horizon College in geloven... we horen samen te zijn... met alle verschillen die ons eigen zijn.’
Saamhorigheid, prachtig. Helemaal als we zo van elkaar verschillen. Je vraagt je af hoe het Sinterklaasfeest daarbij een sta-in-de-weg kan zijn. Maar Grootoonk vervolgt: „Er zijn mensen die zich prettig en minder prettig voelen bij de sinterklaastraditie. Dan hebben we liever een feest waardoor mensen zich met elkaar verbonden voelen.”
Een vage omschrijving van een vaag probleem, maar de Sint verdeelt blijkbaar. De Sint veroorzaakt prettige en minder prettige ervaringen. Dat kan natuurlijk niet op een school die zo naar saamhorigheid verlangt. Dan maar een ander feest (welk?), maar alles beter dan Sinterklaas. En weg is de Sint. Dat heeft Anja Grootoonk zo bedacht.
NRC schreef dinsdag dat het gemeentebestuur van de hoofdstad na vijftien jaar stopt met de verkiezing van de Amsterdammer van het Jaar. Een prijs die jaarlijks gewone Amsterdammers met een ongewone prestatie toekwam. Voorbeelden van goed burgerschap.
Wethouder Rutger Groot Wassink (GroenLinks) heeft de subsidie ingetrokken, omdat de verkiezing niet geschiedt aan de hand van de nieuwe verplichte thema’s ’gendergelijkheid op het werk’, ’biculturele lhbtq+’ en ’koloniaal verleden en de doorwerking’. Een voedselbank oprichten, muziekonderwijs in achterstandswijken en zieke kinderen een leuke middag bezorgen, vielen ooit in de prijzen, maar die prestaties passen niet langer in het progressieve subsidiebeleid van de stad.
Gewone mensen die – zomaar ongeacht hun huidskleur, culturele achtergrond of gender – voor de medemens van buitengewone betekenis zijn, vallen buiten de waardering van het stadsbestuur. Subsidie is er alleen nog voor hen die gehoorzamen aan de ideologische dogma’s inclusie en diversiteit.
Hoe streng in de leer de samenleving inmiddels is, zien we ook bij het snelle cancelen van influencer Maxime Meiland door matrassenfabrikant Emma.
De huichelaars van Emma deden nog alsof ze het fatsoen bezaten Maxime niet verantwoordelijk te houden voor de islamkritiek van haar moeder. Maar toen Maxime de uitspraken ook echt voor rekening van haar moeder liet, wist de fabriek niet hoe snel ze Maxime moest dumpen.
Dit zijn bedrijven die tot alles bereid zijn om hun zorgvuldig geconstrueerde imago van ’inclusieve onderneming’ aan de man te brengen. Ook als daarvoor nodig is dat kinderen en ouders, broers en zussen elkaar moeten aanspreken op wat er gedacht en gezegd wordt. Het verlinken van familie of vrienden ter meerdere eer en glorie van het bedrijfsimago.
Zij die denken veilig te zijn door de matrassenboer te complimenteren met het dumpen van Maxime Meiland, vergeten dat de inquisitie geen deur overslaat. Daar hoef je niet bekend voor te zijn. Eén misstap in kleine kring of op sociale media is genoeg. En de effectiviteit is ongekend: hoe meer mensen zich (uit angst) conformeren, des te strakker de zedenleer van de goede bedoelingen.
Natuurlijk zijn er leerlingen en ouders die het betreuren dat de sinterklaastraditie sneuvelt, al helemaal aan de hand van gelegenheidskul als ’een gebrek aan saamhorigheid’. Zij zouden bezwaar moeten durven maken tegen het handelen van het bestuur van de school. In Amerika komen ouders met succes in opstand tegen de woke-ideologie die leerlingen – op basis van hun huidskleur, culturele achtergrond en gender – verdeelt in slachtoffers en daders.
Amsterdammers die vinden dat hun gemeentebestuur moet stoppen met subsidies afhankelijk maken van ras, cultuur of seksuele geaardheid en die van mening zijn dat iedereen gelijk behandeld dient te worden, kunnen op 16 maart volgend jaar wethouder Groot Wassink naar huis sturen en voor een nieuwe gemeenteraad en een nieuw college zorgen.
En van een bedrijf als Emma Matras, die – bezorgd om imago en omzet – de intrigant uithangt in een familieaangelegenheid, kunt u zich afvragen of u juist hun uw nachtrust moet toevertrouwen. Er zijn alternatieven genoeg.
Niets doen en conformeren stopt de woketerreur niet, het maakt de ideologen juist machtiger. U zult in actie moeten komen, om u uit te spreken tegen wat u en anderen aan racistische moraal en verdeeldheid wordt opgedrongen. Wees niet bang.
Deze column verscheen op 1 december 2021 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties